Εντάξει, μπορεί να χωρίσατε πολιτισμένα κι ευγενικά αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είστε και φίλοι, έτσι; Ο καθένας τραβάει το δρόμο του, κάνει τις επιλογές του και πορεύεται σ’ αυτή τη ζωή με ό,τι πιστεύει ότι του ταιριάζει.
Μπορεί να ανταλλάζετε τυπικές ευχές με μηνύματα στην αλλαγή του χρόνου, σε γιορτές και γενέθλια, αλλά μέχρι εκεί. Οι ζωές σας έχουν αλλάξει, οι συντελεστές πλέον είναι διαφορετικοί, ίσως και να έχετε δίπλα σας άλλους ανθρώπους.
Στη νέα σου σχέση αποκαλύπτεις τα στοιχεία που θες εσύ για το παρελθόν σου, μπορεί μεν να ξέρει για το προηγούμενό σου αμόρε, αλλά μέχρι το σημείο που εσύ θες να μοιραστείς και αισθάνεσαι άνετα να μιλάς στο νυν σύντροφό σου για προηγούμενους. Ξέρει όμως ότι κάποιες φορές εσύ θ’ ανταλλάξεις ένα μήνυμα με τον πρώην; Θα του έλεγες σαν να μη συμβαίνει τίποτα ότι μιλήσατε και είπατε τα νέα σας κι αυτός θα αντιδρούσε φυσιολογικά, σαν να μην είναι δα και κάτι περίεργο;
Το κρατάς μυστικό και σε βαραίνει μεν, αλλά δεν αισθάνεσαι τύψεις γιατί δεν είσαι ένοχος για κάτι. Ήταν εκείνη η μέρα που ένιωσες ότι ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα στην προηγούμενη σχέση σου, που σε έπιασε νοσταλγία και από καθαρά ανθρώπινο ενδιαφέρον ήθελες να δεις ότι είναι καλά, χωρίς να ‘ναι κάποια ιδιαίτερη περίσταση, χωρίς να καφουφλάρεις το μήνυμά σου πίσω από κάποια δικαιολογία. Μπορεί και να ‘θελες να μοιραστείς κάτι μαζί του, που μόνο αυτός θα μπορούσε να καταλάβει, αν ο προβληματισμός σου αφορά σε ιστορία που γνώριζε καλά από παλιά.
Έτσι κρατάς μυστική από τον νυν τη συζήτηση με τον πρώην. Μα καλά, τόσο κακό είναι; Έστειλες ένα μήνυμα, μοιράστηκες τη σκέψη σου ή τον προβληματισμό σου ή είπες δυο κουβέντες κι αυτό ήταν όλο. Δεν έκρυβε τίποτα ερωτικό η κίνησή σου, δεν κανονίσατε να πιείτε καφέ ή να βγείτε ραντεβού, δε σ’ έφερε σε δύσκολη θέση η απάντηση που έλαβες, μιλήσατε σαν δυο απλοί γνωστοί και το θέμα έληξε εκεί.
Κι αφού είναι όλα τόσο αθώα, γιατί δεν το ‘πες στο ταίρι σου; «Ξέρεις, αγάπη μου, σήμερα μίλησα με τον πρώην μου· του έστειλα ένα μήνυμα απλώς γιατί ήθελα να δω τι κάνει». Τώρα που το διαβάζεις δεν ακούγεται και πολύ ωραίο, ε; Συνήθως όταν είμαστε σε νέα σχέση, ό,τι έχει να κάνει με «πρώην» θεωρείται όχι απλώς απαγορευμένο αλλά κόκκινο πανί μπροστά σε ταύρο.
Θέλουμε να είμαστε ψύχραιμοι και πολιτισμένοι μιας και όλοι είχαμε προηγούμενες σχέσεις και προφανώς κατανοούμε ότι υπήρξαν κι άλλοι άνθρωποι στη ζωή του αγαπημένου μας προσώπου, εντούτοις η επαφή με τον πρώην μας ενοχλεί και μπορεί εύκολα ν’ αποτελέσει σπίθα για μεγάλους καβγάδες.
Δηλαδή όταν επικοινωνούμε εμείς κρυφά με τους πρώην είναι εντάξει, αλλά όταν το κάνει ο άλλος μας ενοχλεί; Γιατί; Όσο σίγουροι κι αν είμαστε για το σύντροφό μας, πάντα η προηγούμενη σχέση θ’ αποτελεί ένα μυστήριο, έναν πιθανό αντίπαλο για μας που κάποια στιγμή είχε τον άνθρωπο με τον οποίο είμαστε ερωτευμένοι και μοιραζόταν μαζί του τρυφερές στιγμές. Ναι μεν δε λειτούργησε -προφανώς, άμα λειτουργούσε δε θα ‘μασταν εμείς εδώ τώρα-, δεν τα βρήκανε, η σχέση ολοκληρώθηκε, αλλά δεν παύει αυτός ο άνθρωπος να αποτελεί έναν παλιό έρωτα για το τωρινό μας ταίρι κι αυτό δε θα αλλάξει ποτέ.
Κάποτε ήταν ερωτευμένοι, μοιράζονταν τη ζωή τους, τις στιγμές τους κι αυτό δε διαγράφεται. Είναι επίφοβο να ανοίξει μία κερκόπορτα στο όνομα των αναμνήσεων απλά και μόνο από μερικά μηνύματα; Μπορεί, ποτέ δεν ξέρεις. Οι μνήμες των εραστών δε σβήνονται, απλά φυλάσσονται. Δεν είναι πια ερωτευμένοι όμως εξακολουθεί να υπάρχει ένα ενδιαφέρον, τρυφερότητα, ένας δικός τους κώδικας επικοινωνίας που απευθύνεται αποκλειστικά σ’ εκείνους και αφήνει εμάς στην απ’ έξω.
Άρα τι κάνουμε; Έχουμε συμφωνήσει με το ταίρι μας ότι η επικοινωνία με την προηγούμενη σχέση μας θα περιορίζεται σ’ αυτές τις τρεις- τέσσερις φορές το χρόνο, και αν; Το τηρούμε; Αν θέλουμε να είμαστε σωστοί απέναντι στο σύντροφό μας και σε ό,τι προσπαθούμε να χτίσουμε μ’ αυτόν τον άνθρωπο, ναι, δεν έχουμε παρά να το σεβαστούμε απόλυτα.
Απ’ την άλλη, γιατί να πιεστεί κάποιος να κάνει κάτι που δε θέλει; Αν νιώσει την ανάγκη να πάρει τηλέφωνο τον πρώην του, γιατί να μην το κάνει και να περιοριστεί μόνο και μόνο επειδή έχει δώσει μια υπόσχεση; Δεν υπάρχει καμία ερωτική πρόθεση ούτε πρόκειται ν’ αφήσει να λεχθεί ή να συμβεί κάτι που θα προσβάλει τη σχέση του, άρα, πού το κακό;
Κανένα κακό, πουθενά. Ο καθένας έχει την ελευθερία της επιλογής, αλλά και την ευθύνη των πράξεών του. Ίσως όμως πρέπει να σκεφτείς δύο πράγματα. Πρώτον, γιατί εξακολουθείς να έχει την ανάγκη να επικοινωνήσεις με τον πρώην; Είναι συναισθήματα που δεν έσβησαν, εγωισμός, προσπάθεια επανασύνδεσης ή ένας τρόπος να κρατάς μια καβάτζα; Και δεύτερον, αν μάθεις ότι το ίδιο κάνει κι ο σύντροφός σου, πώς θα νιώσεις; Θα το πάρεις χαλαρά, δε θα ενοχληθείς καθόλου ή μήπως θα ζηλέψεις παράφορα;
Όποιες κι αν είναι οι σκέψεις σου, έχε στα υπόψιν σου ότι ο ρόλος των πρώην μένει στο παρελθόν και στις κοινές στιγμές που μοιραστήκαμε μαζί τους. Το παρόν δεν τους αφορά.
Συντάκτης: Μαριάννα Φλώρου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Πηγή: https://www.pillowfights.gr/fyllo-poreias/mhnymatakia/ 11/07/2019
Προσθέστε σχόλιο