Μετά από τόσες φορές που μιλήσαμε, είπα να γράψω κι εδώ. Λοιπόν ήμουν 15 (σχεδόν 16 χρόνων)όταν τον γνώρισα, ήταν πολύ καλός μαζί μου και είχαμε πολλά κοινά ενδιαφέροντα. Μιλούσαμε με τις ώρες (για τα μάτια του κόσμου ήμασταν απλά φίλοι) και...
Κυρία μου γεια σας! Είπατε μου να γράψω όσα γίνονται, δεν ξέρω πώς θα με βοηθήσει αυτό, αλλά σας έχω εμπιστοσύνη. Βασικά κυρία, θυμάστε τις κοπέλες που κάναμε παρέα, εν ναι; Ήμασταν μια χαρά και οι πέντε μας, αλλά εγώ ήμουν πιο κοντά με την Κ. Ας...
Γειά. Είμαι φίλος του Ν. Αλλά δεν ήθελα να τα πω όλα στο ίνστα. Και ξανά συγγνώμη για την ώρα που σας έστειλα προχθές. Βασικά εγώ είμαι για σπουδές. Ήρθα πριν ένα μήνα περίπου αλλά δεν θέλω να είμαι εδώ. Οι γονείς μου αποφάσισαν για...
Δεν ξέρω πώς ν’ αρχίσω αλλά η Χ. επέμενε. Ας πούμε ότι είναι έκθεση όπως έγραφα στο σχολείο. Ελπίζω να τα διορθώσετε πριν τα δημοσιεύσετε. […] Τελοσπάντων, δεν θα μιλώ για δέκα ώρες. Ποιο είναι το πρόβλημά μου; Βασικά δεν περιμένω να μου...
Ομολογώ ότι η γραφή του Γιώργου Μιχαηλίδη με γοητεύει. Τον γνώρισα από το βιβλίο του «Τα Φονικά» κι έμελλε να τον ξαναβρώ, μετά από πολλά χρόνια, στο «Λάμδα». Μία σκοτεινή ιστορία ξετυλίγεται περίτεχνα στις σελίδες του βιβλίου. Ο Νικηφόρος...
Το «Τάλγκο» είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, δίνοντας μια αμεσότητα στην ιστορία. Λες και δεν αρκεί ο Έρωτας που ’χει ποτίσει κάθε σελίδα αυτού του βιβλίου. Μα πόσο εύκολο είναι να ζεις έναν Έρωτα μάταιο, γιγάντιο και αδιέξοδο; Για πρώτη φορά τον...
Η ρουτίνα δεν είναι κατ’ ανάγκη κάτι κακό. Δείχνει έναν προγραμματισμό στη ζωή μας, ότι ξέρουμε τι θέλουμε, χτίζοντας πάνω σε πράξεις κι αποτελέσματα, δίνοντάς μας το περιθώριο να δημιουργούμε. Το δημιούργημα μπορεί να μην είναι πάντα...
Αμέριμνος βγαίνεις απ’ το ασανσέρ και κτυπάς το κουδούνι στο σπίτι των φίλων σου. Ευθύς παρατηρείς ότι η πόρτα είναι μισάνοικτη, οπότε σπρώχνεις το πόμολο για να μπεις. Τσουπ! Ένα φιδάκι σού πέφτει στο κεφάλι και μες στον πανικό σου ακούς...
Εκείνες τις φορές που οι λέξεις μοιάζουν πολύ φτωχές για να εκφράσουν όσα πρέπει να λεχθούν, απλά κοιταζόμαστε. Δεν ξέρω πώς γίνεται, μα τα βλέμματά μας αποτελούν την καταλληλότερη οδό για να ταξιδέψουν όσα θέλουμε να μοιραστούμε. Λες και μπορώ...
Το «Σοφό Παιδί» γράφτηκε το 1989, όταν ο συγγραφέας ήταν μόλις 23 χρονών. Η θεματολογία του βιβλίου, οι εικόνες που περιγράφονται είναι ουσιαστικά η ιστορία της Ελλάδας κατά τη διάρκεια της Χούντας. Αρχικά επικρατεί ένα ελληνοχριστιανικό κλίμα...
Αν σου ‘χει τύχει να σχολιάσει η γιαγιά ή η μαμά το σκισμένο σου τζιν ή το κοντό σου μπλουζάκι, σίγουρα η ατάκα που ακολούθησε ήταν «Τον καιρό μας ήταν αλλιώς», και τσουπ, σου ‘ρχεται στο μυαλό η ασπρόμαυρη φωτογραφία με τα ευτυχισμένα πρόσωπα να...
Συντροφικότητα ή μοναξιά; Κι όμως, θα πρέπει να μπορείς να τα ‘χεις και τα δύο. Οι άνθρωποι δημιουργούν σχέσεις από ανάγκη για επικοινωνία, αγάπη, παρέα αλλά ταυτόχρονα, χρειάζονται τον χρόνο και τον χώρο για να βρίσκονται με τον εαυτό τους. Πού...
Marianna Florou © 2024. All rights reserved.
