«Λάμδα», του Γιώργου Μιχαηλίδη
Ομολογώ ότι η γραφή του Γιώργου Μιχαηλίδη με γοητεύει. Τον γνώρισα από το βιβλίο του «Τα Φονικά» κι έμελλε να τον ξαναβρώ, μετά από πολλά χρόνια...
Περισσότερα
«Τάλγκο», του Βασίλη Αλεξάκη
Το «Τάλγκο» είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, δίνοντας μια αμεσότητα στην ιστορία. Λες και δεν αρκεί ο Έρωτας που ’χει ποτίσει κάθε σελίδα αυτού...
Περισσότερα
«Το Σοφό Παιδί», του Χ.Α. Χωμενίδη
Το «Σοφό Παιδί» γράφτηκε το 1989, όταν ο συγγραφέας ήταν μόλις 23 χρονών. Η θεματολογία του βιβλίου, οι εικόνες που περιγράφονται είναι ουσιαστικά...
Περισσότερα
«ΤΖΙΡΑΣΟΛΙ, ο δρόμος του ήλιου» , της Μαρίας Βασιλειάδου
Το «Τζιρασόλι της Μαρίας», όπως το αποκαλούμε στις λογοτεχνικές παρέες, έχει συντροφεύσει τις καλοκαιρινές μου μέρες. Τρυφερό, γρήγορο...
Περισσότερα
«Ένας καλλιτέχνης του ρέοντος κόσμου», του Καζούο Ισιγκούρο
Αφηγητής είναι ο διάσημος καλλιτέχνης ζωγράφος Μασούτζι Όνο. Πλέον είναι σε σύνταξη και ζει ήρεμα στο σπίτι του φροντίζοντας τα φυτά του. Χαίρεται...
Περισσότερα
«Οι Pizzigatti», της Μαριάννας Γαλίδη
Διάβασα τους «Πιτσιγάτους» της Μαριάννας (μου επιτρέπει να χρησιμοποιώ το μικρό της όνομα μια που τη γνωρίζω πολλά χρόνια τώρα) και ομολογώ...
Περισσότερα
«Το πικρό ποτήρι», της Λένας Διβάνη
Το βιβλίο «Το πικρό ποτήρι» διαβάζεται μ’ ιδιαίτερο ενδιαφέρον και βαθύ θαυμασμό. Η συγγραφέας με απλή πέννα και καθόλου δασκαλίστικο ύφος...
Περισσότερα
«Ο Θαμμένος Γίγαντας», του Καζούο Ισιγκούρο
Ο Ιάπωνας συγγραφέας κέρδισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2017, όχι για το συγκεκριμένο βιβλίο αλλά για το «Απομεινάρια μιας μέρας». Γεννήθηκε στην...
Περισσότερα
«Το Χειρόγραφο» και «Τρεις μήνες και μια μέρα», του Κυριάκου Δημητρίου
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ο Κυριάκος Δημητρίου είναι ένας σπουδαίος συγγραφέας, με δυνατή πέννα και μοναδικές ιδέες. Έχει γράψει ήδη έντεκα...
Περισσότερα